از چند ماه پیش تاکنون هیاهوی منافقین برای راه‌اندازی شورش و اغتشاش در آبان ماه سال ۹۹ آغازشده است. طرح مسائلی همچون گرامیداشت شورش آبان ۱۳۹۸! نارضایتی از همه‌گیری ویروس کرونا در ایران و مسائلی همچون مجازات نوید افکاری ازجمله دلایلی بود که منافقین از آن‌ها برای تحریک و آغاز اعتراضات در آبان ماه سوءاستفاده می‌کردند.
اکنون آبان ماه از نیمه گذشته و به انتهای خود نزدیک می‌شود و نه‌تنها تاکنون هیچ اتفاقی در کشور رخ نداده بلکه برآوردها نشان می‌دهد هیچ حادثه و اتفاقی نیز رخ نخواهد داد. در اینکه فراخوان‌ها و تحرکات فرقه رجوی برای آغاز شورش و ناآرامی هیچ‌گاه جواب نداده و نمی‌دهد هیچ شکی نیست و نمونه روشن آن همین آبان ۱۳۹۹ بود. اما مسئله اساسی خود سرکردگان منافقین هستند که گویا هنوز برایشان روشن نشده هیچ ظرفیتی برای فراخوان یا کنشگری میدانی در فضای ایران ندارند.
اما مانند همیشه این بار هم شکست فراخوان آبان ماه، منافقین را بر آن داشت تا مشابه حرکتی که آرزو دارند در ایران اجرا کنند را با هواداران کم تعداد خود در خارج از کشور اجرا کنند. اولین اقدام هم در کانادا صورت گرفت که طبق معمول در حدود ۱۰ نفر از هواداران برای ساعتی در خیابانی در تورنتو جمع شدند، شمع روشن کردند و عکس‌های مریم و مسعود را در دست گرفتند و عکس یادگاری گرفتند! بعدازآن هم همین اتفاق در سوئد افتاد و تعدادی هوادار روزمزد در میدانی جمع شدند و برای دوربین‌ها شعار ضد ایران دادند.
اکنون می‌توان بر اساس عادت و شیوه منافقین پیش‌بینی کرد که این حرکت احتمالاً در فرانسه و چند نقطه دیگر از اروپا نیز تکرار شود و باز عکس و فیلم آن در رسانه‌های منافقین منتشر گردد؛ واقعیت این است که این حرکت همه توان میدانی منافقین است و هیچ‌چیزی بیشتر از این در چنته این فرقه وجود ندارد.
درمجموع دو هدف را می‌توان برای این حرکت‌های بی‌اثر و نمایشی منافقین متصور بود. ابتدا اینکه سرکردگان منافقین شاید تصور می‌کنند چنین حرکت‌هایی را می‌توانند به ایران سرایت دهند، یا لااقل به حامیان خود این‌گونه توضیح می‌دهند که قرار است این تحرکات مقدمه اتفاقات کف خیابان در ایران باشد! در جواب این مسئله باید گفت که مردم ایران در هر سطح از نارضایتی هم که باشند هیچ‌گاه متأثر از اقدامات ایرانی‌های مقیم خارج کشور نبوده و نیستند، خصوصاً اینکه آن حرکت‌ها با طراحی منافقین تروریست باشد. کما اینکه حرکت‌های بسیار بزرگ‌تر توسط دیگر گروه‌های ضدانقلاب همچون سلطنت‌طلبان هم در سال‌های گذشته صورت گرفته است که به جرأت می‌توان گفت عموم مردم در ایران حتی خبری در مورد آن نشنیده‌اند.
احتمال دوم و محتمل‌تر در خصوص این تحرکات منافقین گزارش دهی به حامیان غربی و عربی است که بالاخره در قبال میلیون‌ها دلار حمایت‌های مالی از این فرقه، انتظار دارند اثری مشاهده کنند! درواقع حامیان مالی و سیاسی این فرقه هیچ‌گاه قصد نداشته‌اند که پول خوردوخوراک اعضا و عیاشی سرکردگان را بپردازند، آن‌ها از منافقین و سایر گروه‌های ضدانقلاب و برانداز، خرابکاری و اقدامات ضد امنیتی در ایران می‌خواهند. ازاین‌رو منافقین هرگاه وعده و فراخوانی می‌دهند و بی‌نتیجه می‌ماند، با چنین تحرکاتی سعی دارند حداقل یک گزارش از اقدامات میدانی ولو در خارج کشور ارائه کنند، هرچند که گذاشتن یک میز در خیابانی در تورنتوی کانادا و جمع شدن ده نفر با پلاکارد، قدرت نفوذ و تأثیرش به‌اندازه همان خیابان در کانادا هم نیست و به جرأت می‌توان گفت برخی از اهالی بومی همان خیابان یا از انجام این اقدام باخبر نمی‌شوند یا اساساً معنای آن را نمی‌فهمند.
واقعیت این است که تحرکات برون‌مرزی منافقین با هواداران روزمزدش آن‌قدر در فضای ایران بی‌اثر و بی‌اهمیت است که به هزینه شمع و رفت‌وآمد و ساخت پلاکاردهایش نمی‌ارزد. اگر در این سال‌ها منافقین تحرکات میدانی خود را علیه یکی از همین کشورهای غربی و اروپایی طراحی می‌کردند، شاید الان بیشتر دیده‌شده بودند و اکنون در فضای اروپا و حتی ایران شناخته‌شده‌تر بودند. آنچه توسط هواداران این فرقه صورت می‌گیرد اگر بدون تکنیک‌های تصویربرداری برای جلوگیری از نمایش کم تعداد شرکت‌کنندگان، منتشر شود، بیشتر بیانگر ضعف و فلاکت ضدانقلاب خارج نشین است.
درنهایت به نظر می‌رسد «قیام سراسری آبان ماه» منافقین دریکی از کوچه‌های تورنتوی کانادا و در میدانی در شهر مالموی سوئد برگزار شد و در روزهای آینده حداکثر با همین قدرت تأثیر و همین طول و عرض به دو تا سه کشور اروپایی هم سرایت کند.
